Spis treści
Zmiany obowiązujące od 1 stycznia 2013 r.
Faktury uproszczone – dokumenty te wystawia się dla transakcji, której łączna kwota nie przekracza 450 zł lub 100 euro. Faktura uproszczona została wprowadzona jako alternatywa dla standardowych faktur. Na fakturze uproszczonej zakres podawanych danych jest mniejszy niż w przypadku pełnych faktur (§ 5 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia w sprawie faktur).
Samofakturowanie – złagodzeniu uległy przepisy wskazujące na możliwość wystawiania faktur przez nabywców i przedstawicieli podatkowych. Zlikwidowana została obowiązująca wcześniej procedura przyjęcia faktury wystawionej przez nabywcę i zawiadamiania organów podatkowych (§ 6 rozporządzenia w sprawie faktur).
Faktury mogą być wystawiane przez nie-VATowców – podatnicy zwolnieni podmiotowo z VAT mogą wystawiać zarówno rachunki, jak i faktury. Nowe przepisy umożliwiają nie-VATowcom dokumentowanie dostawy towarów lub usług fakturami (§ 4 ust. 2 i § 17 pkt 4 rozporządzenia w sprawie faktur).
Oznaczenia na fakturach – faktura nie musi już zawierać oznaczenia „Faktura VAT”. Wprowadzone jednak zostały nowe oznaczenia, które muszą pojawiać się na niektórych fakturach – „samofakturowanie”, „metoda kasowa”, odwrotne obciążenie”, "procedura marży dla biur podróży", "procedura marży – dzieła sztuki", "procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki", "procedura marży – towary używane" (§ 5 ust. 2 pkt 2–5 rozporządzenia w sprawie faktur).
Procedura akceptacji faktur elektronicznych – złagodzone zostały przepisy wskazujące na konieczność wyrażenia przez nabywcę zgody na otrzymanie faktur drogą elektroniczną. Akceptacja ustna lub przyjęcie e-faktury traktowane są jako zgoda na przesyłanie tych dokumentów drogą elektroniczną.
Kontrole biznesowe – to nowe pojęcie w rozporządzeniu, które oznacza szereg działań mających zapewnić integralność treści i autentyczność pochodzenia faktury elektronicznej. Zakres tych działań leży w gestii przedsiębiorcy (§ 20a rozporządzenia w sprawie faktur).
Faktury paliwowe – zniesiony został obowiązek podawania na fakturach paliwowych numerów rejestracyjnych samochodów.
Faktury a kursy walut – zmieniono sposób przeliczania obcych walut na walutę polską. Jeśli kwota stosowana do wyliczenia podstawy opodatkowania podana jest w walucie obcej, przeliczenie na walutę polską można wykonać według średniego kursu danej obcej waluty podanego przez NBP lub kursu wymiany podanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień roboczy przed powstaniem obowiązku podatkowego. Jeśli podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, liczy się ostatni dzień roboczy przed wystawieniem faktury (art. 31a ustawy).
Ulga na złe długi – skrócono czas uznania wierzytelności za nieściągalną do 150 dni od upływu terminu płatności, przy czym wierzyciel nie ma obowiązku informowania dłużnika o fakcie skorzystania z ulgi na złe długi. Z kolei dłużnik ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego pod groźbą kary w wysokości 30% kwoty wynikającej z nieuregulowanej faktury (art. 89a i 89b ustawy o VAT).
Kredyt pod zwrot VAT – wprowadzono nowy mechanizm zabezpieczania kredytów. Podatnik może zabezpieczyć udzielony przez kasę oszczędnościowo-kredytową lub bank kredyt nadwyżką podatku naliczonego nad należnym. W deklaracji dla podatku od towarów i usług należy wskazać odpowiedni numer konta kredytodawcy (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT).
Metoda kasowa dla małych podatników – zmianie uległy przepisy dotyczące powstania momentu podatkowego dla podatników rozliczających się metodą kasową. W przypadku wykonywania czynności na rzecz czynnego płatnika VAT obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania należności w całości lub w części. W przypadku wykonywania czynności na rzecz osób fizycznych obowiązek podatkowy też rodzi się z dniem uregulowania całości lub części zapłaty, jednak termin ten został ograniczony do 180 dni od dnia sprzedaży (art. 21 ustawy o VAT).
Obowiązek podatkowy w WDT i WNT – zmiany dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów i wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury lub 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostarczono towar (art. 20 ust. 1 i 5 ustawy o VAT). Z kolei dostawy wykonywane w sposób ciągły przez więcej niż jeden miesiąc należy uznawać za dokonane pod koniec każdego miesiąca (art. 20 ust. 1a i zdanie drugie ust. 5 ustawy o VAT). Otrzymanie zaliczki nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.