Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych to instytucja, której celem jest zabezpieczenie roszczeń pracowniczych w przypadkach, gdy nie może tego zrobić niewypłacalny pracodawca. Każdego miesiąca zakłady pracy mają obowiązek opłacać składki na FGŚP – wynoszą one 0,10% podstawy wymiaru. Ich wysokość ustala się od wypłat będących podstawą naliczenia składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe, bez ich rocznego ograniczenia. 

Składkę na Fundusz nalicza się wyłącznie za okres, w którym ubezpieczony podlega obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalno-rentowym.

Zobowiązanymi do opłacania składek na FGŚP są pracodawcy, o których mowa w art. 10 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. poz. 1256). Dla celów tych składek za pracownika uznaje się osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę, a także każdą osobę wykonującą pracę zarobkową, podlegającą z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalno-rentowym, czyli m.in. zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FGŚP

W niektórych wypadkach pracodawca nie musi opłacać składek na Fundusz. Zwolnienie takie przysługuje np. wtedy, gdy pracownik ukończył określony wiek. Dla kobiet wynosi on 55 lat, natomiast dla mężczyzn – 60 lat. Pracodawca nie musi opłacać składek na FGŚP za takie osoby niezależnie od tego, czy pracują na podstawie umowy o pracę, czy umowy zlecenia.

Pracodawca nie musi opłacać składek na Fundusz przez 12 miesięcy za osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, które ukończyły 50. rok życia, a w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Zwolnienie to przysługuje również w przypadku zatrudnienia osób bezrobotnych, które nie ukończyły 30. roku życia, a zatrudnienie podjęły ze skierowania z urzędu pracy.

Zwolnienie to stosuje się również w odniesieniu do pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego i wychowawczego – przez okres 36 miesięcy. Dotyczy to jednak wyłącznie pracowników w rozumieniu Kodeksu pracy. Jeśli dana osoba wykonuje pracę na umowę zlecenie lub taka umowa została zawarta z własnym pracownikiem bądź jest wykonywana na rzecz jego pracodawcy, to zwolnienie z obowiązku opłacania składek na FGŚP dotyczy tylko wynagrodzenia uzyskanego z umowy o pracę. Natomiast do wynagrodzenia z umowy zlecenia należy obliczyć i opłacić składkę na FGŚP.

Składki na FGŚP opłacane także za członków rodziny

Do niedawna zwolnienie z opłacania składek na Fundusz przysługiwało także w przypadku małżonka pracodawcy, jego dzieci własnych i przysposobionych, rodziców, ojczyma, macochy, osób przysposabiających, jak również rodzeństwa, wnuków, dziadków, synowych, zięciów, szwagierki, szwagrów i bratowych.

Przepisy te zmieniły się z dniem 5 września 2017 r. W obecnym stanie prawnym pracodawca ma obowiązek opłacania składek na FGŚP niezależnie od stopnia pokrewieństwa i powinowactwa danej osoby. Jeśli jest ona zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o pracę nakładczą, należy opłacać za nią składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Ważne!

Od 5 września 2017 r. pracodawca ma obowiązek opłacać składki na FGŚP niezależnie od stopnia pokrewieństwa i powinowactwa osoby zatrudnionej na umowę o pracę, umowę o pracę nakładczą czy umowę zlecenie.

Zobacz też: Kod tytułu ubezpieczenia i inne kody ZUS w Płatniku 10.01.001 w 2017 r.