Początek roku kalendarzowego dla podatników podatku dochodowego od osób fizycznych oznacza możliwość wyboru formy opodatkowania. Podjęte w tym zakresie decyzje rzutują na rozliczenia z urzędem skarbowym w danym roku. Każda forma opodatkowania ma swoje wady i zalety, dlatego warto wcześniej dokładnie rozważyć wszystkie za i przeciw.
Podatnicy PIT mają do wyboru cztery formy opodatkowania: skalę podatkową, podatek liniowy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz kartę podatkową. Przy czym tylko ta pierwsza forma przysługuje podatnikom z mocy prawa i nie wymaga spełnienia żadnych dodatkowych wymogów. W przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej wybór opodatkowania dochodów na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej nie wymaga składania w urzędzie skarbowym żadnego zawiadomienia.
Opodatkowanie według skali podatkowej 2017
Podatnik pragnący w 2017 r. nadal opłacać podatek obliczany przy zastosowaniu skali podatkowej, nie muszą składać zawiadomienia do urzędu skarbowego. Jeśli jednak chcą zrezygnować z innej formy opodatkowania właśnie na rzecz skali podatkowej, muszą złożyć w urzędzie skarbowym pisemne zawiadomienie o rezygnacji z opodatkowania podatkiem liniowym, ryczałtem ewidencjonowanym lub kartą podatkową. Ostatecznym terminem na złożenie tego dokumentu jest 20 stycznia danego roku podatkowego.
Zawiadomienie o rezygnacji z dotychczasowej formy opodatkowania można złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – przez Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarcze składając stosowny wniosek.
Korzystanie z opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej według skali podatkowej ma wiele zalet. Pozwala m.in. na obniżanie przychodów o koszty ich uzyskania, pomniejszanie dochodu o straty poniesione w latach ubiegłych, składki na ubezpieczenie społeczne, wydatki rehabilitacyjne, a także korzystanie z odliczeń od podatku, np. ulgi na dziecko. Ponadto opodatkowanie wg skali podatkowej daje możliwość rozliczania się wspólnie z małżonkiem czy na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Przychody osiągnięte z działalność łączą się z innymi przychodami opodatkowanymi na tych samych zasadach. Stawka podatku wynosi 18% lub 32%. Jeśli w zeznaniu rocznym podstawa opodatkowania przekroczy kwotę 85.528 zł, stawka zwiększa się z 18% do 32%.
Opodatkowanie podatkiem liniowym 2017
Podatnicy chcący kontynuować opłacanie podatku liniowego w 2017 r. nie muszą składać do urzędu skarbowego żadnego zawiadomienia lub wniosku. Jeśli jednak chcą przejść na podatek liniowy z innej formy podatkowania, mają obowiązek złożyć pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania – do 20 stycznia danego roku.
Podatnicy rozpoczynający działalność oświadczenie takie składają nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.
Można to zrobić na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej za pośrednictwem CEIDG.
W przypadku podatnika prowadzącego działalność samodzielnie i będącego wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną oraz podatnika będącego wyłącznie wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną, wybór tej formy opodatkowania dotyczy wszystkich form prowadzenia działalności (o ile mają do niej zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Opodatkowanie podatkiem liniowym jest szczególnie opłacalne dla przedsiębiorców uzyskujących wysokie dochody z działalności gospodarczej. Ta forma opodatkowania może być również korzystna przy niższych dochodach, szczególnie jeśli podatnik uzyskuje z innych źródeł także dochody opodatkowane według skali podatkowej 18%. Dochody opodatkowane w tych dwóch formach nie łączą się, co zmniejsza ryzyko konieczności zapłaty podatku według stawki 32%. Ponadto w takim przypadku nie ma przeszkód do korzystania np. z ulg podatkowych – oczywiście odlicza się je w ramach rozliczenia przychodów opodatkowanych według skali podatkowej.
Podatek liniowy ma też swoje minusy – stawka podatku jest wyższa od stawki przewidzianej w pierwszym przedziale skali podatkowej. W istotny sposób ogranicza też możliwość obniżenia podatku i dochodu. Ponadto korzystanie z tej formy opodatkowania wyłącza prawo do dokonania rozliczenia wspólnie z małżonkiem lub w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Prawa do opłacania podatku liniowego nie mają podatnicy, którzy w ramach działalności gospodarczej uzyskują przychody z tytułu świadczenia usług na rzecz obecnych lub byłych pracodawców – jeśli usługi te odpowiadają czynnościom wykonywanym przez podatnika w ramach stosunku pracy. Świadczenie takiej pracy powoduje utratę prawa do opodatkowania podatkiem liniowym ze skutkiem wstecznym. Oznacza to nałożenie na podatnika obowiązku wpłacenia zaległych zaliczek obliczonych według skali podatkowej od dochodu osiągniętego od początku roku lub od rozpoczęcia działalności, a w razie konieczności także odsetek za zwłokę.
Opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym w 2017 r.
Podobnie jak w przypadku opodatkowania według skali podatkowej i podatkiem liniowym, kontynuowanie opłacania podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie wymaga od podatnika składania żadnych oświadczeń i wniosków. Jeśli jednak chce on zmienić formę opodatkowania na ryczałt ewidencjonowany, pisemne oświadczenie składa do urzędu skarbowego w terminie do 20 stycznia danego roku. W przypadku podatników rozpoczynających działalność dokument ten należy złożyć najpóźniej w dniu uzyskania pierwszego przychodu – można to zrobić za pośrednictwem CEIDG. Wspólnicy spółek składają osobno oświadczenia do urzędów skarbowych właściwych według miejsca zamieszkania każdego z nich.
Od 1 stycznia 2017 r. wzrósł limit przychodów, którego nieprzekroczenie uprawnia podatników do korzystania z opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym. Na mocy ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. z 2016 r. poz. 2255) został on podniesiony do 250.000 euro, czyli – po przeliczeniu na PLN - 1.074.400 zł.
W przypadku podatników rozpoczynających działalność gospodarczą ryczałt ewidencjonowany można opłacać w pierwszym roku bez względu na wysokość przychodu.
W art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym określono wyłączenia z prawa do opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym. Nie mogą go stosować m.in. podatnicy opłacający podatek w formie karty podatkowej, osiągający przychody z tytułu prowadzenia aptek, lombardów, wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym itp. W przypadku rozpoczęcia wykonywania takiej działalności, podatnik traci prawo do opodatkowania ryczałtem – nawet jeśli następuje to w trakcie roku podatkowego.
Ryczałt okaże się korzystny dla podatników ponoszących niewielkie koszty działalności, ze względu na brak możliwości pomniejszenia przychodu o koszty jego uzyskania. Wśród zalet tej formy opodatkowania można wymienić m.in. niskie stawki ryczałtu i uproszczony sposób prowadzenia ewidencji podatkowej.
Podobnie jak w przypadku podatku liniowego, dochody opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym nie łączą się z dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej. Jeśli więc podatnik uzyskuje dodatkowo takie przychody, nie zwiększa ich o przychody opodatkowane ryczałtem.
Należy jednak pamiętać, iż wybór tej formy opodatkowania pozbawia podatnika prawa do rozliczenia wspólnie z małżonkiem oraz w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.
Opodatkowanie kartÄ… podatkowÄ… w 2017 r.
Podatnik chcący w nowym roku opłacać podatek w formie karty podatkowej, ma obowiązek złożyć do urzędu skarbowego wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej na formularzu PIT-16. Należy to zrobić do 20 stycznia danego roku. Złożenie takiego dokumentu nie jest wymagane od podatników, którzy opłacali podatek w formie karty podatkowej w roku poprzednim i chcą dalej stosować tę formę opodatkowania. Podatnicy rozpoczynający działalność muszą złożyć wniosek jeszcze przed dniem jej rozpoczęcia. W przypadku spółek cywilnych wniosek składa jeden ze wspólników – może dołączyć ten dokument do wniosku o wpis do CEIDG.
Wybór karty podatkowej jest możliwy wyłącznie dla podatników spełniających warunki określone w art. 25 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, którzy wykonują działalność gospodarczą z rodzajów wyszczególnionych w art. 23 tego aktu prawnego. Jeżeli podatnik przestanie spełniać te warunki, straci prawo do opodatkowania kartą podatkową – nawet w trakcie roku podatkowego. Z tego względu też kartowicze mają obowiązek informować urzędy skarbowe o wszelkich zmianach mogących mieć wpływ na zachowanie prawa do stosowania tej formy opodatkowania. W przypadku wygaśnięcia decyzji o możliwości zastosowania karty podatkowej przedsiębiorca ma obowiązek rozliczyć podatek przy zastosowania skali podatkowej - do początku danego roku lub od rozpoczęcia działalności gospodarczej.
Karta podatkowa okazuje się korzystna dla przedsiębiorców, którzy pomimo prowadzenia działalności nieznacznych rozmiarów osiągają wysokie dochody. Zaletą tej formy opodatkowania jest m.in. możliwość dość precyzyjnego określenia wysokości podatku opłacanego w danym roku oraz uproszczenie ewidencji podatkowej.
Decydując się na tę formę opodatkowania należy liczyć się z utratą prawa do rozliczenia wspólnie z małżonkiem oraz w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie można też dokonywać odliczeń – z wyjątkiem składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Kartowicze jako jedyni mogą zrzec się wybranej formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego. Wystarczy, iż w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji w sprawie zastosowania karty podatkowej lub decyzji zmieniającej wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej złożą w urzędzie skarbowym odpowiednie zawiadomienie.
Ważne!
Podatnik kontynuujący działalność może zmienić formę opodatkowania w 2017 r. – pisemne oświadczenie lub wniosek musi złożyć do urzędu skarbowego (również poprzez CEIDG) najpóźniej w piątek 20 stycznia 2017 r.